ترنم صدایت باز
در گوش دل پیچید
باز از خودت بیخود شد او
وقتی آفتاب مهرت
بار دیگر بر پهنه اش تابید
از دنیای مستی به خود آمد
وقتی که
شالیزارش با تو شکوفا شد
خستگی ها را بر تن باد گذاشت
وقتی با نسیم روح نو از عشقت بیدار
شد
دل مردگی ها همه مردند
وقتی
محبت را
با(( سیب سرخ))هدیه ام کردی.